‘De jeugd heeft de toekomst’ – een reeks interviews vanuit SVZW
Recent heeft SVZW met Frank Eeftink – hoofdtrainer van SVZW 1 – en Harry Warmelink – assistent trainer SVZW 1 – haar samenwerking verlengd voor de toekomst. Voor SVZW is dit een besluit vanwege een positief resultaat uit het eerste seizoen tussen club en trainers. Als clubbestuur van SVZW willen we graag alle geïnteresseerden diepgaander informeren over onze visie, plan en stappen die daar specifiek bij horen gericht op de toekomst. In een eerste van enkele interviews werpen we een licht op de mens en haar samenwerking.
Een portet van Frank Eeftink
In het amateurvoetbal kom je ze regelmatig tegen. Een trainer uit de streek. Met namen als Paul Krabbe en Philip Agteres heeft de huidige trainer Frank Eeftink een rij van bekende namen uit de regio die hem voorgingen bij onze club. Vanuit SVZW gingen we met Eeftink om tafel, om zijn spelers- en trainers carrière aan te horen. Van waar hij vandaan komt, maar belangrijker nog, waar hij met SVZW naartoe wil.
‘Als trainer bepaal je hoe het totaalplaatje eruit ziet, de regie is in je eigen handen.’
Het is zaterdag 20 januari 2024. De hervatting van de tweede seizoenshelft. Op het competitieprogramma staat een uitwedstrijd tegen een gedegen tegenstander; FC Winterswijk. Maar het is ook de dag dat we het nieuws ontvangen, Frank Eeftink samen met zijn assistent (red. Harry Warmelink) hebben beide hun contract bij SVZW verlengd.
Belangrijk nieuws, maar wie is deze jonge oefenmeester nu precies?
‘Als mens vind ik het geweldig om groepsprocessen te begeleiden, ontwikkelingen binnen een team waar te nemen en hierop in te spelen. Als trainer ben je continu met deze processen bezig en kom je gedurende het seizoen voor keuzes te staan die de emotionele bankrekening van spelers doen stijgen of dalen.’
Geboren in Goor, vanaf zijn 5e tot 17e uitkomend voor sv Hector. Dat hij als voetballer talent had, bleef niet onopgemerkt. Hij stapte over naar GFC Goor uitkomend op een hoger niveau, om in de eerste selectie te belanden. Maar op 21 jarige leeftijd kwam daar plots de kruising van zijn voetbalcarrière voorbij. Een moment dat zijn huidige loopbaan deed creëren.
Inmiddels 36 jaar en woonachtig in Vriezenveen met zijn vriendin en drie kinderen. Waar hij afgelopen seizoen nog assistent-trainer was bij de selectie van DETO en zijn UEFA-A diploma behaalde, zo kreeg hij afgelopen zomer de kans om als hoofdtrainer bij SVZW aan de slag te kunnen.
Met het misgrijpen in seizoen ’22-’23 van de promotie in de nacompetitie, was de appel zuur. SVZW is al enkele jaren opzoek naar de promotie naar de 4e divisie, het voormalige hoofdklasse. Met een concurrentie in het vizier als DETO, Quick ’20 en Excelsior’31 liep de club zijn doel op het laatst mis, de promotie en streekderby’s konden ineens doorgestreept worden. Hendriks nam dat seizoen afscheid en SVZW was helaas weer terug bij af.
Natuurlijk begrijpt Eeftink dat gelijk promotie afdwingen in deze klasse een spectaculair iets zou zijn geweest als beginnend trainer, maar het seizoen startte onder zijn leiding met vooral realisme. Zoekende naar de vorm met bestaande én nieuwe talenten.
Tussen Wierden en New York
We gaan terug naar seizoen ’12-’13. Het is een aantal jaren terug dat Eeftink in een wedstrijd tussen GFC Goor en AJC Losser ten val komt na een kopduel. Na vele behandelingen kwam een herniablessure als diagnose. Een operatie was onvermijdelijk, maar bleek ook gelijk het eindpunt van zijn voetbalcarrière op niveau. Na zijn revalidatie was voetbal mogelijk, alleen nooit zonder pijn.
Tijdens het 2e jaar van zijn opleiding op het CIOS in Arnhem volgt Eeftink de KNVB opleiding Voetbalcoach III. Na het trainen van D1 (JO13) en C1 (JO15) bij GFC in Goor krijgt hij de smaak en het plezier te pakken. In zijn 4e jaar van zijn opleiding op het ‘Hanze Instituut voor Sportstudies’ in Groningen krijgt hij de mogelijkheid binnen zijn opleiding in het buitenland te kunnen studeren. Zijn stage bevind zich in de staat New Jersey, in de buurt van New York.
‘In de Verenigde Staten heb ik ervaren, dat het trainersvak helemaal het einde is. Iedere dag met het spelletje bezig zijn en je eigen visie op het gebied van voetbal kunnen implementeren. Je eigen stempel drukken op de manier van trainen waarmee jij denkt de spelers optimaal voor te bereiden op wedstrijden.‘
Na zijn terugkeer uit Amerika, sluit Eefink zich aan bij de KNVB voor het jeugdplan Oost Nederland. Naast zijn baan als sportdocent bij het ROC van Twente kiest hij er bewust voor zijn trainers carrière verder te ontwikkelen. Door het besef van voetbal spelen met pijn, kiest Eeftink ervoor om volledig dit nieuwe pad voor hem verder te bewandelen. De promotie als hoofdtrainer bij derdeklasser Oranje Nassau in Almelo gaf maar weer de bevestiging om zich verder te willen ontwikkelen als hoofdtrainer. De UEFA A inschrijving werd ingezet.
Een weerzien met een oude bekende
Voor Eeftink is SVZW geen nieuwe naam. Tijdens de opleiding UEFA B kreeg Eeftink het advies om stage te lopen bij een club in de top van het amateurvoetbal, met een trainer met veel ervaring. ‘Ik kwam via omwegen in contact met SVZW en werd doorverwezen naar Paul Krabbe’. Op dat moment trainer van SVZW 1 samen met oud-FC Twente prof. Berthil ter Avest als zijn assistent. ‘Onder Paul en Berthil kwam veel belangrijke kennis voorbij. Vooral tactische omzettingen tijdens een wedstrijd. Maar ook het eindeloos automatiseren van patronen is één van de aspecten waarvan ik veel heb geleerd.’
Het doel was dus duidelijk. De opmaat naar UEFA A om als hoofdtrainer aan de slag te gaan. ‘Tijdens deze opleiding hebben Dennis Demmers en Roeland ten Berge mij geïnspireerd op het gebied van groepsprocessen, begeleiden van je staf en spelers en videoanalyse.’ In het voorgaande seizoen was Eeftink namelijk actief als assistent-trainer bij DETO, tegelijkertijd voor zijn stage voor de UEFA A opleiding. ‘Tijdens mijn periode bij DETO heb ik ook veel geleerd van Jürgen Schefczyk op het voetbal conditionele vlak en periodisering.
Na de mooie aanloop in jaren bij diverse bekende clubs als Berkum, HHC Hardenberg, Oranje Nassau en DETO kwam Eeftink in het voorjaar van 2023 met de technische commissie van SVZW in gesprek. ‘De gesprekken waren constructief, een duidelijk beeld van de club, de selectie en de ambities’. Wat voor Eeftink het signaal was om op een mooi niveau te mogen instappen en zichzelf verder te kunnen ontwikkelen. Met name de insteek van het huidige SVZW beleid is tekenend voor de toekomst, waarin SVZW de regionale stempel als forse betaalclub langzaamaan van zich afschud. ‘Ik probeer de combinatie van verwachtingen en kwaliteit te waarborgen als doel uiteraard, maar ik ben natuurlijk ook realistisch. Om iedereen tevreden te houden met de insteek van het spel, de opgestelde spelers of de resultaten. Voetbal blijft tenslotte een discussie waarover je nooit bent uitgepraat’.
Niets is voor de eeuwigheid
Wie de tweetal speciaal georganiseerde ledenvergaderingen uit 2002 zich nog herinnerd, weet ook dat dit het startpunt was, dat SVZW over ging tot spelersbetalingen. Er werd destijds gekozen voor de jonge en ambitieuze trainer Dennis Demmers uit Lemele. Demmers bleef voor vijf seizoenen, wat lang is voor een trainer. Na Demmers volgden Hennie in ’t Hof, Gert Jan Karsten en Peter Wesselink. Deze laatste bracht voor SVZW vanaf 2009 een aangeregen rij successen onder zich. Kampioen van de Eerste klasse, kampioen van de Hoofdklasse en dus promotie naar de Topklasse. De trouwe bezoeker kent nog steeds het moment van trainerswissel in deze topklasse, met helaas het eindigen als 14e en de degradatie terug naar de hoofdklasse. Het vervolg van jaren ver daarna deed vele leden helaas de wenkbrauwen vervolgens fronsen. Van de top op de berg, naar het schaduw in het dal. Vanaf seizoen 2012-2013 naar 2015-2016 de degradatie naar de eerste klasse. SVZW was dus weer terug bij af.
‘Wie de laatste seizoenen goed heeft opgelet, ziet dat er toch verdraaid weinig spelers van de eigen jeugd in het team meedraaien’
De seizoenen nadien waren een op- en neergaande golf, van promotie naar vervolgens degradatie. Met de keuze voor spelersbetalingen in 2002 nog in het achterhoofd, kwam steeds weer een frustrerend besef voorbij. Wie de duidelijke uitingen nog kent uit de jaren 2008, 2009 en 2010, weet dat de ambities van SVZW in de top van het zaterdag amateurvoetbal bleken te zijn. Het voetbal gemor deed zijn weerga, maar ook intern begon de factor van spelers van buitenaf zich te benauwen. ‘Wie de laatste seizoenen goed heeft opgelet, ziet dat er toch verdraaid weinig spelers van eigen jeugd in het team meedraaien’ luidde regelmatig het gesteggel van oud gediende SVZW1 spelers langs de lijn. De committerende gedachte begon ook binnen de jeugd te vervallen, want een basisplaats leek eerder een utopie. Kregen de mogelijke talenten überhaupt nog een kans?
Waar voor SVZW in 2015-2016 het laatste jaar hoofdklasse bleek te spelen, verblijft SVZW al enkele jaren – met een uitschieter in 2018-2019 – in de eerste klasse. Ondanks de ambitie om in de 4e divisie te spelen al vaker is uitgesproken, brengt het plan met externe trainers en spelersbetalingen niet de gewenste resultaten. In 2020 deed de coronacrisis zich ook nog eens extra verscherpen op de keuze uit, die gemaakt werd in 2002. Want welke visie heeft de voetbalclub SVZW en welke ambities durfde zich het bestuur zichzelf daarmee aan te meten? Want keuzes zijn er om genomen te worden, maar niets is tenslotte voor de eeuwigheid.
Zaaien en oogsten
Sinds enkele jaren terug heeft SVZW zichzelf een nieuw beleid opgelegd. De opleiding moest op de schop, om zo meer kwaliteit te kunnen afleveren voor de toekomstige selectie. Als forenzen dorp Wierden, was een groei van de club geen twijfel. Maar wie iets wil bouwen, moet er de tijd voor nemen. Met een nieuw technisch jeugdbeleid onder de arm, werd de algemene jaarvergadering van 2021 daarom belegd met de keuze voor het duidelijker opleiden van de eigen jeugd. Maar het rumoer deed ook de ronde; wat zijn de ambities van SVZW in het amateurvoetbal?
Ieder lid binnen SVZW kent inmiddels de term ‘SVZW Academie’. Met de uitrol van een hoofd jeugdopleidingen en meer trainers onder licentie binnen de jeugd, is het gedachtegoed veranderd om meer aandacht te geven richting de toekomst; het opleiden van de jeugd binnen SVZW. Eeftink heeft hierin ook zijn eigen visie met de technische commissie besproken, alvorens de verlenging voor hem en Warmelink werd doorgezet.
‘Spelers die aan het begin van hun voetballoopbaan staan hebben veel honger. Spelers aan het einde van hun loopbaan veel ervaring. Vandaar dat er een goede balans moet zijn tussen honger en ervaring!
In eerste instantie moeten we als club kijken naar wat we in huis hebben. We moeten spelers opleiden en voorbereiden op de senioren. De stap van jeugd naar senioren is een hele grote stap. Deze zouden we binnen SVZW kunnen verkleinen door meer wedstrijden te organiseren met een O23 team waarin we oefenen tegen 1e of 2e klasse standaard teams eens in de maand. Spelers die tot nog toe alleen met leeftijdgenoten speelden kunnen het nu ineens opnemen tegen ervaren spelers.’
Gezonde ambities
‘Als we de ambitie hebben om 4e divisie te spelen met de eerste selectie dan zullen we nog behoorlijk wat stappen moeten maken als we dit met veel eigen jeugdspelers willen realiseren. Goed opgeleide jeugdtrainers, hogere trainingsomvang en intensiteit en betere randvoorwaarden horen daarbij.
Een goede balans tussen eigen jeugd en spelers van buitenaf zal er voorlopig moeten blijven. De aantallen zijn hierin belangrijk omdat er altijd ruimte moet worden geboden aan talenten, ze mogen tenslotte niet verloren gaan! Daarnaast moeten talenten binnen 3-5 seizoenen doorgroeien tot basisspelers. Spelers die van buitenaf worden aangetrokken dienen binding te hebben met SVZW. De afstand bepaald voor een groot gedeelte ook die binding. Ik ben van mening dat er voldoende spelers in een straal van 20 km gevonden kunnen worden waarmee op 4e divisie niveau kan worden gespeeld.’
Met het aantrekken van Eeftink sinds dit seizoen, is de regionale binding nogmaals benadrukt. Maar het neemt niet de weg dat de verwachtingen voor de komende seizoenen wel realistisch moeten zijn. Het bouwen aan het systeem van een selectie, die zich verbreed met jeugd uit eigen voorkeur is de insteek, al zal dit tenslotte nog enige tijd tot zich nemen. Het feit van zaaien en oogsten moeten we niet aan voorbij gaan.
Komend seizoen zal er wederom meer SVZW jeugd doorstromen naar de eerste selectie en zullen er minder contractspelers van buitenaf worden aangetrokken. Het gaat hierin vooral om kwaliteit en niet om kwantiteit. De weg van geleidelijkheid in het door-selecteren is hierin belangrijk zodat de jeugd voldoende tijd krijgt om te rijpen.
Het bouwen van een team
‘Als trainer ben ik altijd opzoek naar de juiste balans om ervoor te zorgen dat mijn team (spelers en staf) optimaal presteren. Het samenstellen van de juiste selectie en staf vergt de benodigde voorkennis. Hoe verzamel ik de juiste mensen om mij heen die bij mij passen en wat tot succes zal leiden. Om die vraag te kunnen beantwoorden is het in eerste instantie belangrijk dat je als trainer weet wie je bent als persoon, waar je kwaliteiten liggen, maar ook zeker wie je niet bent.
In de zoektocht naar een assistent trainer bij SVZW was het voor mij vooral belangrijk om iemand te vinden die meer ervaring heeft in het trainersvak dan ik en niet per se de ambitie heeft om hoofdtrainer te worden zodat er een langere samenwerking mogelijk is.
Daarnaast is het van belang dat er een goede balans ontstaat tussen spelers met verschillende karakters en dient het type speler die we selecteren goed te passen bij de speelwijze die we bij SVZW voor ogen hebben.
Na het moment van de samenstelling tussen mij en Harry Warmelink, hebben we ook met elkaar om tafel gezeten om de toekomstige stappen door te nemen. Het samenstellen van een spelersgroep bepalen we aan de hand van verschillende criteria. Kwaliteit uit zich niet alleen in technische en tactische vaardigheden van de spelers maar met name ook in mentale weerbaarheid, commitment, focus, het hebben van een collectieve ambitie en natuurlijk persoonlijke doelen. Daarnaast is het van belang dat er een goede balans ontstaat tussen spelers met verschillende karakters en dient het type speler die we selecteren goed te passen bij de speelwijze die we bij SVZW voor ogen hebben.
Het vertrekpunt van de speelwijze is aanvallen vanuit verzorgd positiespel en verdedigen vanuit een zo hoog mogelijke pressing. Mijn uitgangspunten zijn van belang om deze team samenstelling te vinden. Zaken als verzorgd positiespel of zo kort als mogelijk op eigen helft. Maar ook logica als diagonale ballen spelen, aanvallers zo hoog en breed mogelijk wegzetten, maar ook door 1 tot 2 keer de bal te raken zo snel mogelijk acties op te zetten. Daarmee creëren we creativiteit voor het maken van individuele acties.
Gelet op de verdediging is hier ook criteria welke ik in het spel wil terug zien. Denk aan ruimtes zo klein als mogelijk in de lengte-breedte as, zo hoog als mogelijk storen op de bal, maar ook het zo dicht als mogelijk in de lijn van de balbezitter en het eigen doel positioneren. In combinatie met zo lang mogelijk vier verdedigers in de achterste linie te houden, als ook een ‘dichte as’ zijn elementen waarin ik grote waarde hecht.
Huidige jeugdspelers vanuit JO17 en JO19 zullen vanuit de huidige SVZW Academie ook door de huidige trainers zo kunnen worden opgeleid. Het gaat daarin om als collectief een werkwijze aan te leren, waardoor het doorstromen naar de eerste selectie makkelijker wordt. Voor de club, alsmede alle technische trainers en leiders van deze leeftijdsgroepen beheren daarmee een erg belangrijke rol.’
Van een visie naar een plan
‘Als speler, supporter of algemeen clublid heeft zo iedereen een eigen beeld over hoe SVZW weer terug op zijn positie dient te komen. De huidige technische commissie heeft daarom ook zo goed mogelijk mensen van binnenuit meegenomen in deze nieuwe visie op te zetten. Als club dienen we een groot deel zelfreflectie te nemen over de afgelopen seizoenen. Want waarin dikwijls rond de velden, of vanuit naburige clubs met woorden smijten om het stigma SVZW als betaalclub te willen benadrukken, wil het huidige bestuur – met name de technische commissie – iedereen die een aanname heeft over het heden en de toekomst een beter beeld geven over het idee, de visie en het ‘te bouwen plan’. ‘Vooral bij dit laatste zijn woorden en nuances voor nodig’ zegt voorzitter Alex Postma. ‘We kunnen in de komende jaren bouwen en met gedegen ‘regionaal materiaal’ de ambitie voor de 4e divisie absoluut vasthouden.’
Het is vanaf nu vooruitkijken en trots zijn op de gezonde gedachte die we als club met elkaar durven neer te zetten.
Met dit feit wil SVZW weer terug naar de tekentafel, maar wél met een gezonde en duidelijke ambitie. Met het aantrekken en het nu verlengen van het trainersduo Eeftink en Warmelink, laat SVZW zien dat er vanuit een visie naar een plan wordt gebouwd. ‘Waar we in het voorgaande decennia wellicht verwend zijn geweest met het ambitie niveau, de type spelers en vooral de totale setting van sponsoren waarin SVZW plaats nam. Het is vanaf nu vooruitkijken en trots zijn op de gezonde gedachte die we als club met elkaar durven neer te zetten’ noemt Jan Lohuis, technisch coördinator voetbalzaken bij SVZW.
De stap voorwaarts
Met de verlenging van Frank Eeftink en Harry Warmelink, geven we als club een duidelijk signaal af sinds we de vorige seizoenen nu kiezen voor de lange termijn visie. Die weerhoudt zich op het technische beleid, de opleiding, de technische staf en de huidige- en nieuwe spelers. Maar buiten dit alles is het voor het clubbestuur ook zo belangrijk dat de steun voor dit plan breed gedragen wordt.
‘Als jeugdspeler dien je je kans te zien en te willen benutten. De opleiding en het bijbehorende beleid is niet in het leven geroepen om enkel mensen tevreden te stellen. Integendeel, we bouwen aan een plan voor de toekomst. Als clubbestuur zien we dit nieuwe plan als een stap voorwaarts. Om onze club SVZW te laten voortbestaan en uitkomend in de hogere divisie van het amateurvoetbal.’ Aldus Postma.
De rol van het bestuur
Voor de komende tijd zal het bestuur van SVZW zich meer en duidelijker uiten. Naar de leden en sponsoren. In een vervolgartikel zal voorzitter Alex Postma vooral ingaan op de veranderingen die op stapel staan. Maar ook waar de knelpunten mogelijk zichtbaar kunnen worden. Bij dit interview zal het echter niet blijven. We zullen ook terugblikken met enkele sterkhouders die de ambities van eerdere seizoenen actief hebben meegemaakt of gepromoot. Blijf ons daarom actief volgen voor het vervolg interview met Alex Postma en anderen.
Aan dit interview werkten o.a. mee: Frank Eeftink (hoofdtrainer), Alex Postma (voorzitter), Jan Lohuis (technisch coördinator) en Erwin Langenhof (communicatie en media).
De inhoud uit deze publicatie mag niet worden gekopieerd, gedupliceerd of veranderd worden, zonder vooraf toestemming is gevraagd door de auteur van dit artikel. Eigenaar van de tekst en beelden is SVZW. Heb je vragen of opmerkingen over dit artikel? Neem dan contact op via communicatie@svzw.nl